Geometria przyczynowości, czyli jak wozić piach w zakrzywionej czasoprzestrzeni? Tomasz Miller
Od czasów Alberta Einsteina i jego nauczyciela Hermanna Minkowskiego wiemy, że czas i przestrzeń nie są odrębnymi składnikami świata fizycznego, a stanowią jedynie aspekty "czasoprzestrzeni" dającej się zadziwiająco dobrze modelować jako pewien czterowymiarowy obiekt geometryczny.
Co więcej, w ten geometryczny obraz wpisuje się grawitacja, a także przyczynowość, albowiem zgodnie z tą teorią prędkość światła w próżni jest nieprzekraczalna dla wszelkich fizycznych oddziaływań, a zatem także dla wszelkich łańcuchów przyczynowo-skutkowych. Co jeszcze wynika z takiego geometrycznego ujęcia przyczynowości? Co z rozmytymi cząstkami kwantowymi – czy i one podlegają Einsteinowskiemu ograniczeniu prędkości? Jak w ogóle modelować przyczynowość dla obiektów nielokalnych?
W swoim wykładzie dr Tomasz Miller opowie m.in. o swoich pracach na tym polu, w których kluczowa okazała się matematyka początkowo rozwijana w celu… optymalizacji robót ziemnych w XVIII-wiecznej Francji.
„Nauka na żywo” – zadanie finansowane w ramach umowy 808/P-DUN/2018 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę.